Drewno to cenny surowiec, a o jego niezwykłej wartości mogli się przekonać uczniowie klasy 4c i 4d podczas pobytu w dobrze już im znanym Nadleśnictwie Runowo. Trwa tam bowiem XVI już submisja drewna szczególnego – dębowego, organizowana przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Toruniu. W tym roku na placu ekspozycyjnym wystawiono 573 m3 drewna z 13 nadleśnictw. Klienci doceniający walory prezentowanego drewna zjeżdżają się z różnych zakątków Europy, m.in. z Austrii, Niemiec czy Włoch. Każdy kontrahent otrzymuje kartę ofertową, w której zawarty jest los, numer sztuki, pochodzenie drewna, wymiary i masa oraz minimalna cena za los. Wygrywa klient, który zaproponuje najwyższą cenę. Popyt na surowiec wynika z wyróżniania się gatunku szczególnymi cechami. Wystawiane sztuki na submisję są starannie wybierane już na etapie szacunków brakarskich. Głównym warunkiem klasyfikacji jest średnica minimalna wynosząca 40 cm. Następnie zwraca się uwagę na wady. Wytypowane drzewa ostrożnie ścina się najczęściej we wrześniu, po czym pozostawia „w liściu” na 2 tygodnie. Dopiero po tym okresie, pod okiem doświadczonego brakarza, dokonuje się oceny każdej ściętej sztuki oraz rozkroju we wskazanym miejscu. Zrywka takiego surowca odbywa się za pomocą forwardera w taki sposób, żeby nie uszkodzić choćby kory, która jest naturalnym „opakowaniem” drewna. Pozyskanie i transport są bardzo trudne i pracochłonne, co generuje koszty. Jednak, jak podkreślał wielokrotnie Nadleśniczy Kamil Walenciuk, nadleśnictwo wychodzi naprzeciw oczekiwaniom swoich klientów oraz dba o partnerskie relacje z nimi. Przygotowane sztuki układa się podziałem na nadleśnictwa, z których pochodzą. Na czołach widoczne są ocynkowane taśmy brakarskie zatrzymujące pęknięcia oraz tabliczka informująca o długości i średnicy pozyskanego surowca drzewnego. Najbardziej pożądane są sztuki z jak największą twardzielą i liczbą słojów, na co najczęściej zwracają uwagę klienci, którzy chcą przeznaczyć takie drewno na fornir. Dzięki wizycie w nadleśnictwie uczniowie mieli okazję uczestniczyć w tym imponującym przedsięwzięciu, jakim jest submisja drewna o wysokiej jakości technicznej. Nadleśnictwo Runowo przyciąga nie tylko pięknymi krajobrazami i bogactwem lasów, ale także swoją gościnnością. Przekonali się o tym tucholscy leśnicy, mając możliwość posmakowania kuchni regionu, co podczas każdego podobnego wyjazdu cieszy się niemałym uznaniem wśród młodzieży. Wszak sam Nadleśniczy Walenciuk mawia, że: „na pusty żołądek to i wiedza słabiej wchodzi”. Z takimi słowami nikt nie zamierzał się kłócić.
Tekst: Oliwia Kruczkowska
