I ponownie otworzyliśmy swoje serca aby podzielić się drzemiącym tam dobrem z tymi, którzy tej dobroci i wsparcia potrzebują najbardziej. Żyjąc w rytmie pracy, szkoły i takiej codzienności, w której nie zawsze mamy okazję dostrzec tych, dla których każdy dzień to niekończąca się troska o ciepło w domu i przysłowiową kruszynę chleba, mamy raz do roku możliwość, zobaczyć na ich twarzach cień uśmiechu i odrobinę nadziei.
Okazją do tego jest ogólnopolska akcja pomocy osobom potrzebującym: „Szlachetna Paczka”, którą od wielu lat organizuje cała społeczność naszej szkoły. Czasami niewiele potrzeba aby uszczęśliwić drugiego człowieka, zwykły uśmiech, życzliwe słowo czy odruch dobroci. W przypadku „Szlachetnej Paczki” oprócz tych wszystkich, niewątpliwie potrzebnych gestów, najważniejsze jest jednak zaopatrzyć wybraną rodzinę w najbardziej potrzebne artykuły i sprzęty, niezbędne do w miarę „normalnego” życia. W ich domach zazwyczaj brakuje wszystkiego.
Pozbawieni opieki i wsparcia, schorowani i samotni, po ludzku – zapomniani, chcą godnie przeżywać swoje ostanie lata życia. Takie właśnie starsze i doświadczone przez los małżeństwo wybraliśmy w bieżącym roku. Krótki nasz pobyt w bardzo, ale to bardzo skromnym domku, utwierdził nas w przekonaniu, że Ci ludzie naprawdę żyją na samotnej wyspie. Dzięki hojności uczniów, pracowników i osób ofiarowujących dary, zebraliśmy w tym roku taką ilość rzeczy i sprzętów, która z pewnością sprawi, że najbliższe miesiące, a może i lata, będą dla pani Ireny i jej męża pana
Tadeusza, dużo bezpieczniejsze socjalnie. To ogromne szczęście móc pomagać, ale jak to zwykle bywa przy takiej okazji, aby nasza pomoc mogła dotrzeć do wybranej rodziny, wcześniej trzeba było poświęcić mnóstwo czasu, aby to wszystko zorganizować. Bez licznej grupy wolontariuszy, których zaangażowanie, poświęcenie i ofiarność może służyć przykładem, nie udałoby się wyszukać, zakupić, zapakować, i w końcu dostarczyć paczki do „Naszej” rodziny. Te kilkanaście dni wspólnej pracy z młodzieżą było nieustannym doświadczaniem jak wiele w tych młodych ludziach jest wrażliwości, empatii i ludzkiego piękna. Im wszystkim należy się szczególna wdzięczność za poświęcony czas, otwarte serca i odpowiedzialność jaką mają u progu swojego dorosłego życia.
Kochani, i tym razem możemy być dumni! Kolejny raz wybranej przez nas rodzinie przywróciliśmy nadzieję i wiarę w drugiego człowieka. Życzymy Im, i wszystkim borykającym się z trudami codziennego życia pięknych Świąt Bożego Narodzenia, dobrych ludzi dookoła, i dużo, dużo zdrowia.
Elwira Sicińska
